حسین حلاج زاده بناب؛ زهرا دلگیر
چکیده
ا انسان به خاطر ماهیتاش موجودی است معناساز که با نشانههای گفتمان مسلط به روالهای گفتمانی میاندیشد. زبان بهعنوان پدیدة اجتماعی، آیینة تمام نمای ایدئولوژی کنشگران زبان است. زبان همواره حاوی باورها، عقاید و افکار گویندگان آن است. ایدئولوژیها در بطن زبان پنهان میشوند و تبدیل به قراردادهای اجتماعی میشوند. زنان خواستار ...
بیشتر
ا انسان به خاطر ماهیتاش موجودی است معناساز که با نشانههای گفتمان مسلط به روالهای گفتمانی میاندیشد. زبان بهعنوان پدیدة اجتماعی، آیینة تمام نمای ایدئولوژی کنشگران زبان است. زبان همواره حاوی باورها، عقاید و افکار گویندگان آن است. ایدئولوژیها در بطن زبان پنهان میشوند و تبدیل به قراردادهای اجتماعی میشوند. زنان خواستار طلاق نیز بهعنوان کنشگران اجتماعی در عرصة دادگاههای خانواده، برای اقناع و القاء ایدئولوژیک مخاطب از انواع راهبردها و ابزارهای زبانی در این کنش اجتماعی استفاده میکنند. بنابراین، نوشتة حاضر به ساختهای منفی (نفی) در گفتمان زنان خواستار طلاق در دادگاههای خانواده بر پایة نظریةجامعه– شناخت - گفتمان وندایک (2006) پرداخته و حاصل 60 جلسه حضور در مرکز مشاورة خانواده دادگاه عمومی و انقلاب شهر زاهدان و ثبت اظهارات 45 زن خواستار طلاق 15 تا 40 ساله است. مقالة حاضر به شیوة استفادة زنان موردتحقیق از ساختهای منفی برای بیان ایدئولوژیک خواستههایشان و راههای اقناع قاضی میپردازد و نتایج پژوهش نشان میدهد که نمونههای مورد مطالعه، از ساختهای منفی، در راستای بزرگنمایی نکات مثبت خود 58 درصد، منفی طرف مقابل 80 درصد و کوچکنمایی نکات منفی خود 17/3 درصد استفاده میکنند. میتوان گفت بیشترین تلاش زنان خواستار طلاق، صرف برزگنمایی ویژگیهای منفی طرف مقابل میگردد.